woensdag 17 februari 2010

Het begin van het einde

Ze wist al maanden dat er iets niet in orde was. Ze waren een koppel, alweer, maar hij had haar niet de sleutel geven van de voordeur, zoals vroeger. Hij vroeg zelfs om even te bellen voor ze kwam.
Ze groeiden hierdoor nog verder uit elkaar. In plaats van te praten en een dialoog te houden, ging ze nog maar 1x misschien 2x per week naar hem. Hij deed zelfs die moeite niet meer voor haar.

Zijn gsm daarmee was hij plots getrouwd, bereikbaar was hij niet zo vlot, poeslief dat was hij wel.
Als ze woorden hadden, had hij er geen moeite mee haar te negeren.
Als ze zondags zijn t-shirt aantrok om mee te ontbijten zei hij "Jij bent de enige die mijn kleren mag dragen" of als ze seks hadden kreunde hij "Jij bent toch de lekkerste"

Dat was het begin van het einde, nu moest ze het enkel nog aanvaarden en al de gevolgen en tranen die er mee gepaard gingen.

dinsdag 16 februari 2010

Bulten

Als ze kijkt naar de bobbel in zijn broek wordt ze opgewonden. Hij weet dat. Hij wist dat, ze moet leren spreken in het verleden, want zij, zijn niet meer.
Toen ze hem voor het eerst had gezien, was ze verliefd geworden op hem, op hoe hij dansen kon.
Ze begon achter een man aan te zitten, heel subtiel, ze had zich daar nog nooit mee beziggehouden.
Ze herinnert zichnog hun eerste keer seks. Hij dacht dat het maar voor 1x zou zijn, maar zij wist dat hij voor haar zou vallen.
Wat was er niet leuk te vinden aan haar. Ze was jong, mooi, zelfzeker, slim en een luisterend oor.

Als ze nu aan hem terugdenkt, dan denk ze aan hem met die lelijke jeansbroeken, die met die veel te smalle pijpen naar beneden toe. Hoewel ze hem had geleerd mooiere broeken te kopen en hoewel hij dat nu ook deed, dacht ze toch anders aan hem.
Toen ze hem voor het eerst zag, dacht ze dat ze met hem ging trouwen, ondanks al hun verschillen.

Ze kunnen vandaag niet verder van elkaar staan. Hij zal echter altijd een plaats in haar hart hebben.

Hij zag het als ze naar zijn bobbel keek, ze verstopte dat ook niet. Achter die bobbel zat het meest perfecte apparaat dat ze al had mogen aanschouwen en ervaren. Recht, dik en lang. geen kromming, neen, perfect recht, hij had het model voor een dildo kunnen zijn in een sekswinkel.

Ze werd wakker omdat ze voelde dat ze gestreeld werd. Haar favoriete manier van te ontwaken en ze kreeg het bijna dagelijks. Ze rook iets, een rozengeur, hij was haar niet aan het strelen, hij was haar rug aan het insmeren. Hij ging met zijn vingers zacht langs haar lipjes, hij raakte ze niet, maar zij raakte ontzettend ogewonden.
Ze ging op haar zij liggen en duwde haar billen naar achter.
Hij schoof naderbij en ze voelde zijn perfecte paal tegen haar billen. Ze deed haar ogen open en keek recht in de tuin, ze sloot haar ogen weer, want ze wou enkel het gevoel voelen en alle andere indrukken weren.
Ze voelde de kop van zijn paal tegen haar lipjes duwen die zich openden als een automatische deur. Hij schoof volledig in haar, heel loom en op het gemak, het was immers zondag.
Ze voelde elke beweging van hem en ze stak haar hand tussen har benen.
Ze voelde het knopje van haar clitoris en begon deze heel zachtjes te masseren en ze zuchtte zwaar.
'Je bent mijn kleine neukslet' weet je dat hoorde ze. Ze vond het opwindend, maar reageerde er niet op, ze was teveel met zichzelf bezig.
Ze hoorde zijn ademhaling versnellen en ze wist dat hij zou komen zonder rekening te houden met haar genot.
Ze wist ook dat hij nadien niet de moeite zou doen om haar toch te doen komen.

Ze berustte alreeds in haar lot....