.....

Ze deed haar best niet aan hem te denken. Ze probeerde zelfs kwaad op hem te zijn hoewel dat weinig zin had, daar energie in te steken.
Ze dacht uiteindelijk niet meer dagelijks aan hem. Tot ze hem opmerkte. Dan dacht ze wel aan hem en aan zijn handen en an zijn lach. Aan de gesprekken die ze miste. Die ze zou blijven missen, want hoewel ze dacht dat er vriendschap aan kon hangen, had hij duidelijk aangetoond dat het niet mogelijk was.

Ze weerde hem uit haar gedachten en daardoor begon hij haar dromen te domineren, waardoor ze onrustig sliep en niet wou opstaan.