woensdag 29 september 2010

Frustraties

Ze was ontzettend gefrustreerd door hem en hij was zich er zelfs niet van bewust.
Haar verlangen naar hem was groot maar beheersbaar. Ze vroeg zich af wat hij zag in haar of net niet zag in haar waar de anderen dat net wel of net niet zagen.

Toen ze hem zag wegwandelen en zijn achterkant bekeek werd haar aandacht opgeeïst door die andere die zei "Dag scheetke, leuk je 2 x zo snel achter elkaar te zien. Wil je niet in je agenda kijken of we elkaar nog eens tegenkomen, zonder anderen in de buurt. Ik mis je zo in mijn leven".
Ze werd kwaad, om dat koosnaampje dat hij om welke reden ook, zoveel jaren terug haar had geschonken en omdat ze hem al talloze malen had duidelijk gemaakt dat ze niet geïnteresseerd was in hem en dat hij ermee moest stoppen. Dus ze bekeek hem even en vroeg hem toen met haar grootste glimlach "Ik zal het even checken met mijn man, die hier nog geen 2 meter van je afstaat, klein ogenblikje" en ze wandelde weg.

Je had die vriend die maar niet aan een nieuwe vriendin kon geraken na haar en haar afgelopen week vroeg om elkaar te ontmoeten en of ze zeker was dat ze niet met hem wilde trouwen. Ze deed het af als een grap, maar hij verzekerde haar dat het zo niet was.

Ze had de broer van haar schoonbroer die ze intussen als 18 jaar kende en 2 kinderen had + bijbehorende vriendin, die haar vroeg haar man te laten zitten en hun een kans te geven. Hij had het gevoel dat zij diegene was die in zijn leven ontbrak. Ook tegen hem zei ze dat hij zijn 2 voeten op de grond moest zetten en dat dat nooit zou gebeuren. Dat hij 15 jaar te laat was met die redenering.

Daar had je die vreemde knappe man, met prachtige vrouw die haar wou verleiden en ze had ook daar geen interesse in.

Als ze in de spiegel keek en ze naar het gezicht keek dat ze zo goed kende en toch net als een vreemde was, vroeg ze zich af wat ze zagen op haar gezicht. Ze vroeg zich af of het seks was en dat maakte haar misnoegd, want dat wou ze niet.
Ze was niet moeders mooiste, had geen ideale maten en zoals ze al vaker had gehoord een vreemd gezicht. Neen, je kon haar niet klasseren in 13 in een dozijn, maar ook niet in de categorie knap.
Ze wist dat ze een uitstraling had, die ze liever niet zou willen hebben, maar ze deed dan ook haar best om die te verbergen. Hoe meer ze dat deed hoe meer ze als vliegen afkwamen.

Behalve ... hij.

Hij die zij wou hebben, wiens klanken ze miste, wiens lach ze wou zien en horen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten