zondag 25 april 2010

Uren

Ze keek op haar horloge terwijl ze in het park aan het wandelen was en realiseerde zich dat het exact een week geleden was dat ze samen in bed lagen, enkele uren. Ze hoorde zijn zachte woorden in haar oor. Dat ze lekker was, en dat hij de nacht met haar wou doorbrengen. Ze dacht oprechtheid te zien in zijn ogen.
Later zou ze begrijpen dat er teveel muizenissen waren.

Maar ze had geen seconde spijt en dacht er met weemoed aan terug.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten