Elke maand opnieuw hoort ze onrechtstreeks iets van hem. Ze heeft er geen zin meer in, hij hoort bij haar verleden en ze wil dat zou houden. Ze heeft hem alles gegeven zowel met haar lichaam als met haar geest.
Eigenlijk weet ze niet goed wat haar uiteindelijk het meeste vermoeiend was, het constant zitten vechten tegen geesten die hij zag terwijl zij ze eigenlijk had moeten zien bij hem of de talloze spelletjes die ze in bed speelden.
Eerst dacht ze dat het zijn ervaring was omdat hij ouder was dan haar, maar dan bleek hij net zo groen als zij op dat gebied, maar hij was een doorzetter en zij was erg koppig geweest.
Ze hebben elkaar veel geleerd door de jaren. Zij pefectioneerde haar technieken om hem optimaal te plezieren en hij optimaliseerde zijn technieken om haar midden in de nacht wakker te brullen dat hij seks wou.
Het gaf niet dat hij al lang niet meer werkte en zij veel te hard werkte en amper 4 uur sliep op een nacht. Seks was seks, de vrouw is de vrouw en die moet ten alle tijde beschikbaar zijn.
Toegegeven ze had reuze tijden met hem gekend, ze had hoogtepunten en laagtes gekend die ze in haar leven nooit meer zou meemaken.
Ze heeft na het eindigen van hun chaotische relatie bedrog zeer zwaar veroordeeld, maar uiteindelijk was het niet zijn bedrog dat hen de das omdeed. Zij was de grote schuldige door zich open te stellen.
Hoe kan ze nu nog oordelen over wat juist en verkeerd is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten