Een late rit

Ze zaten samen op een feestje. Eigenlijk een groot feest, met grote namen, maar dat bracht haar nooit onder de indruk. Mensen zijn mensen, het enige verschil zat hem in de aandacht en de portefeuille.


Ze kreeg een sms dat ze er goed uitzag, die ze besloot te negeren. Ze kreeg een sms dat ze hem deed denken aan dat ene model. Ze besloot daar al helemaal niet op te reageren, dat was een utopie. Ze leek niet op een model en zeker niet het model dat hij haar noemde. Ze vermoedde dat hij dat toevallig ergens had gelezen en zich die dame nog kon herinneren.


Tuurlijk waren de smssen leuk voor haar ego, maar ze was ook heel nuchter. Het niet beantwoorden van deze smssen zorgde ervoor dat hij 10 minuten later haar hartelijk begroette en vroeg waarom ze geen antwoord stuurde. Ze deed alsof haar neus bloedde, ze had geen zin om verantwoording af te leggen omdat hij dat vroeg.
Ze lachte naar hem en vroeg hoe het met hem was, alles goed vertelde hij terwijl hij met zijn hand langs haar arm ging.

Ze zei dat ze iets ging halen om te drinken en dat ze hem later nog zou terugzien.

Na het event waar hij haar de hele avond in het oog had gehouden, wandelde ze naar haar wagen en haar telefoon rinkelde bij het instappen van de deur. Ze aarzelde even en beantwoordde haar telefoon.
Wou ze niet even met hem praten, over wat er gebeurd was toen. Ze vroeg ze af waarom hij steeds terug dat moment aangreep om haar te spreken. Het was jaren geleden en ze werd er niet graag aan herinnert.
Ze was op een trip, toen hij haar tegenkwam in de gang. Ze waren beiden op weg naar een kamer van een gemeenschappelijke kennis om nog een laatste drink te nuttigen. Zij liep met haar ogen op de grond gericht zoals ze meestal deed als ze in gedachten verzonken was en had niet gezien dat hij haar tegemoet kwam. Hij had haar vastgenomen en gekust.

Ze had deze kus niet positief beantwoordt. Ze was allereerst geschrokken en ten tweede absoluut niet geïnteresseerd.
Sindsdien waren haar ogen open gegaan en had ze zich gerealiseerd dat het de normale wereld was. Ze zou er nooit met meedoen had ze zich toen besloten.

Ze antwoordde hem lachend, althans dat probeerde ze, dat er niet over te praten viel, het was lang geleden en er waren geen nadelige gevolgen voor hem, noch voor haar. Ze begreep niet goed waarom hij daar steeds over begon.
Hij reageerde dat hij haar niet kon vergeten en enkel met haar wou praten.
Ze begon zich te ergeren, want het was verdorie een gewone kus waarop ze notabene niet was ingegaan.
Ze zei hem dat ze er geen zin in had, startte haar motor en vertelde hem dat ze over zijn reputatie had gehoord. Dat hij zelfs op zijn eigen bedrijf bekend stond als een rokkenjager en dat hij achter een andere rok moest gaan. Er werkten genoeg knappe vrouwen in dat bedrijf.

Hij begon wanhopig te klinken en stond plots naast haar raam. Ze schrok zich wezeloos, zette haar motor af en stapte uit.
Ze besloot er definitief een punt achter te zetten.

Ze vroeg hem wat ze moest doen waardoor hij zou opgeven, ze begreep niet wat hij in haar zag. Hij pakte haar vast, wou haar kussen en ze draaide haar hoofd. Ze vertelde hem dat het moest genoeg zijn, vroeg hem of hij wou dat ze een andere sector instapte en ze elkaar nooit meer zouden zien.
Hij smeekte haar en ze rook een zweem van alcohol, ze nam zijn beide handen vast, keek hem in de ogen en vertelde hem dat het nooit zou gebeuren. Ze had geen interesse in hem, ze had een man en hij had zijn vrouw.
Ze zei hem dat hij een hele toffe charmante man was, maar meer ook niet voor haar. Dat als hij zich kon herpakken ze leuke avonden zouden hebben, zonder meer. Als hij dat niet kon, zou ze informeren op voorhand of hij er zou zijn en niet meer komen.
Of hij dat kon begrijpen?

Hij kon het begrijpen, wou haar gewoon zien en zich amuseren met haar, maar hij zou het moeilijk hebben.
Ze gaf hem een kus op de wang, stapte in haar wagen en vertrok zonder om te kijken.

Ze voelde zich niet groot en opgetogen omdat ze een man had afgewezen, ze voelde zich klein en eenzaam.
De 45 minuten naar huis reed ze diep in gedachten verzonken, zich afvragend wat de toekomst brengen zou.